vereidigen* [fɛɐˈʔaɪdɪgən] GLAG. preh. glag.
- vereidigen auf +tož.
- zapriseči
| ich | vereidige |
|---|---|
| du | vereidigst |
| er/sie/es | vereidigt |
| wir | vereidigen |
| ihr | vereidigt |
| sie | vereidigen |
| ich | vereidigte |
|---|---|
| du | vereidigtest |
| er/sie/es | vereidigte |
| wir | vereidigten |
| ihr | vereidigtet |
| sie | vereidigten |
| ich | habe | vereidigt |
|---|---|---|
| du | hast | vereidigt |
| er/sie/es | hat | vereidigt |
| wir | haben | vereidigt |
| ihr | habt | vereidigt |
| sie | haben | vereidigt |
| ich | hatte | vereidigt |
|---|---|---|
| du | hattest | vereidigt |
| er/sie/es | hatte | vereidigt |
| wir | hatten | vereidigt |
| ihr | hattet | vereidigt |
| sie | hatten | vereidigt |
PONS OpenDict
Bi želeli dodati besedo, frazo ali prevod?
Prosimo, pošljite nam nov vnos za PONS OpenDict. Oddane predloge pregleda uredniška ekipa PONS in jih ustrezno vključi v rezultate.
Ni primerov
Poskusite z drugačnim vnosom.