diducere 的动词变位表
Personalformen des Präsensstamms
| dīdūcō |
|---|
| dīdūcis |
| dīdūcit |
| dīdūcimus |
| dīdūcitis |
| dīdūcunt |
| dīdūcam |
|---|
| dīdūcās |
| dīdūcat |
| dīdūcāmus |
| dīdūcātis |
| dīdūcant |
| dīdūcebam |
|---|
| dīdūcebās |
| dīdūcebat |
| dīdūcebāmus |
| dīdūcebātis |
| dīdūcebant |
| dīdūcerem |
|---|
| dīdūcerēs |
| dīdūceret |
| dīdūcerēmus |
| dīdūcerētis |
| dīdūcerent |
| dīdūcam |
|---|
| dīdūces |
| dīdūcet |
| dīdūcemus |
| dīdūcetis |
| dīdūcent |
| Imperativ I |
|---|
| dīdūce! |
| dīdūcite! |
| Imperativ II |
| dīdūcito! |
| dīdūcito! |
| dīdūcitōte! |
| dīdūcunto! |
Nominalformen des Präsens- und Partizipialstamms
| Infinitiv Präsens |
|---|
| dīdūcere |
| Infinitiv Futur |
| dīductūrum/-am/-um esse |
| Partizip Präsens |
|---|
| dīdūcens, dīdūcentis |
| Partizip Futur |
| dīductūrus/-a/-um |
| dīdūcendī, dīdūcendō, ad dīdūcendum, dīdūcendō |
|---|
| dīductum / dīductū |
|---|
Personalformen des Perfektstamms
| dīdūxī |
|---|
| dīdūxisti |
| dīdūxit |
| dīdūximus |
| dīdūxistis |
| dīdūxērunt |
| dīdūxerim |
|---|
| dīdūxeris |
| dīdūxerit |
| dīdūxerimus |
| dīdūxeritis |
| dīdūxerint |
| dīdūxeram |
|---|
| dīdūxerās |
| dīdūxerat |
| dīdūxerāmus |
| dīdūxerātis |
| dīdūxerant |
| dīdūxissem |
|---|
| dīdūxissēs |
| dīdūxisset |
| dīdūxissēmus |
| dīdūxissētis |
| dīdūxissent |
| dīdūxerō |
|---|
| dīdūxeris |
| dīdūxerit |
| dīdūxerimus |
| dīdūxeritis |
| dīdūxerint |
Nominalformen des Perfektstamms
| dīdūxisse |
|---|
| dīductus/-a/-um |
|---|