consecare 的动词变位表
Personalformen des Präsensstamms
cōnsecō |
---|
cōnsecās |
cōnsecat |
cōnsecāmus |
cōnsecātis |
cōnsecant |
cōnsecem |
---|
cōnsecēs |
cōnsecet |
cōnsecēmus |
cōnsecētis |
cōnsecent |
cōnsecābam |
---|
cōnsecābās |
cōnsecābat |
cōnsecābāmus |
cōnsecābātis |
cōnsecābant |
cōnsecārem |
---|
cōnsecārēs |
cōnsecāret |
cōnsecārēmus |
cōnsecārētis |
cōnsecārent |
cōnsecābō |
---|
cōnsecābis |
cōnsecābit |
cōnsecābimus |
cōnsecābitis |
cōnsecābunt |
Imperativ I |
---|
cōnsecā! |
cōnsecāte! |
Imperativ II |
cōnsecāto! |
cōnsecāto! |
cōnsecātōte! |
cōnsecanto! |
Nominalformen des Präsens- und Partizipialstamms
Infinitiv Präsens |
---|
cōnsecāre |
Infinitiv Futur |
cōnsectūrum/-am/-um esse |
Partizip Präsens |
---|
cōnsecāns, cōnsecantis |
Partizip Futur |
cōnsectūrus/-a/-um |
cōnsecandī, cōnsecandō, ad cōnsecandum, cōnsecandō |
---|
cōnsectum / cōnsecātū |
---|
Personalformen des Perfektstamms
cōnsecuī |
---|
cōnsecuisti |
cōnsecuit |
cōnsecuimus |
cōnsecuistis |
cōnsecuērunt |
cōnsecuerim |
---|
cōnsecueris |
cōnsecuerit |
cōnsecuerimus |
cōnsecueritis |
cōnsecuerint |
cōnsecueram |
---|
cōnsecuerās |
cōnsecuerat |
cōnsecuerāmus |
cōnsecuerātis |
cōnsecuerant |
cōnsecuissem |
---|
cōnsecuissēs |
cōnsecuisset |
cōnsecuissēmus |
cōnsecuissētis |
cōnsecuissent |
cōnsecuerō |
---|
cōnsecueris |
cōnsecuerit |
cōnsecuerimus |
cōnsecueritis |
cōnsecuerint |
Nominalformen des Perfektstamms
cōnsecuisse |
---|
cōnsectus/-a/-um |
---|