ent·haup·ten* [ɛntˈhauptn̩] 动词 trans
-  jdn enthaupten (durch Scharfrichter)
-  
-  jdn enthaupten (durch Unfall)
-  to decapitate sb
| ich | enthaupte | 
|---|---|
| du | enthauptest | 
| er/sie/es | enthauptet | 
| wir | enthaupten | 
| ihr | enthauptet | 
| sie | enthaupten | 
| ich | enthauptete | 
|---|---|
| du | enthauptetest | 
| er/sie/es | enthauptete | 
| wir | enthaupteten | 
| ihr | enthauptetet | 
| sie | enthaupteten | 
| ich | habe | enthauptet | 
|---|---|---|
| du | hast | enthauptet | 
| er/sie/es | hat | enthauptet | 
| wir | haben | enthauptet | 
| ihr | habt | enthauptet | 
| sie | haben | enthauptet | 
| ich | hatte | enthauptet | 
|---|---|---|
| du | hattest | enthauptet | 
| er/sie/es | hatte | enthauptet | 
| wir | hatten | enthauptet | 
| ihr | hattet | enthauptet | 
| sie | hatten | enthauptet | 
