W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

niemiecko » polski

niemiecki)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

Ẹrbe: rzeczownik
Ẹrbe: rzeczownik
ẹrben: I. czasownik przechodni II. czasownik nieprzechodni
Ẹrbin: rzeczownik

Ẹrbe¹ <‑s, bez l.mn. > [ˈɛrbə] RZ. r.n.

1. Erbe PR.:

Erbe

spadek r.m.

das Erbe antreten

obejmować [f. dk. objąć] spadek

2. Erbe fig (überkommene Tradition):

Erbe

spuścizna r.ż. podn.

Ẹrbe² (Ẹrbin) <‑n, ‑n; ‑, ‑nen> [ˈɛrbə] RZ. r.m. (r.ż.) PR.

Erbe (Ẹrbin)

spadkobierca(-czyni) r.m. (r.ż.)

gesetzlicher [o. rechtmäßiger] Erbe

spadkobierca ustawowy

pflichtteilsberechtigter Erbe

spadkobierca uprawniony do zachowku

jdn als Erben einsetzen

wyznaczać [f. dk. wyznaczyć] kogoś na spadkobiercę

I . ẹrben [ˈɛrbən] CZ. cz. przech.

1. erben (das Erbe antreten):

etw [von jdm] erben

przejmować [f. dk. przejąć] coś w spadku [po kimś]

2. erben żart. pot. (geschenkt bekommen):

etw [von jdm] erben Kleidungsstück

odziedziczyć coś [po kimś] żart.

II . ẹrben [ˈɛrbən] CZ. cz. nieprzech. (als Erbe fungieren)

erben

dziedziczyć [f. dk. o‑]

Ẹrbin <‑, ‑nen> [ˈɛrbɪn] RZ. r.ż.

Erbin → Erbe

Zobacz też Erbe , Erbe

Ẹrbe² (Ẹrbin) <‑n, ‑n; ‑, ‑nen> [ˈɛrbə] RZ. r.m. (r.ż.) PR.

Erbe (Ẹrbin)

spadkobierca(-czyni) r.m. (r.ż.)

gesetzlicher [o. rechtmäßiger] Erbe

spadkobierca ustawowy

pflichtteilsberechtigter Erbe

spadkobierca uprawniony do zachowku

jdn als Erben einsetzen

wyznaczać [f. dk. wyznaczyć] kogoś na spadkobiercę

Ẹrbe¹ <‑s, bez l.mn. > [ˈɛrbə] RZ. r.n.

1. Erbe PR.:

Erbe

spadek r.m.

das Erbe antreten

obejmować [f. dk. objąć] spadek

2. Erbe fig (überkommene Tradition):

Erbe

spuścizna r.ż. podn.

Przykładowe zdania ze słowem Erbe

pflichtteilsberechtigter Erbe

spadkobierca uprawniony do zachowku

der alleinige Erbe

jedyny spadkobierca r.m.

gesetzlicher [o. rechtmäßiger] Erbe

spadkobierca ustawowy

Anwartschaft auf ein Erbe

prawo r.n. do spadku

das Erbe antreten

obejmować [f. dk. objąć] spadek

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

niemiecki

Sie alle wurden an die Erben der einstigen Besitzer zurückgegeben, die Forschungen wurden Anfang 2020 eingestellt. de.wikipedia.org

Doch danach wurde die Sorge um sein Leben größer, da kein Erbe für das Habsburgerreich existierte. de.wikipedia.org

Er war Mitglied der Kommission für Kultur und olympisches Erbe. de.wikipedia.org

Sollte er die Bedingung nicht erfüllen, so fällt das Erbe an die katholische Kirche. de.wikipedia.org

Wegen eines Rechtsstreits um das Erbe stand die Herrschaft danach neun Jahre unter landtäfliger Verwaltung. de.wikipedia.org

Dieses war noch 1295 im Besitz der Erben. de.wikipedia.org

Einen quicklebendigen Erben hat er nun ohne Lügen. de.wikipedia.org

Dies bedeutet, dass alle vermögenswerten Rechte des Erblassers mit dessen Todesfall – dem Erbfall – sofort und ungeteilt auf die Erbengemeinschaft, die Gemeinschaft aller Erben, übergehen. de.wikipedia.org

Sie arbeitet zudem in der Kommission für Frauensport und der Kommission für Erbe und Nachhaltigkeit. de.wikipedia.org

Besondere Regelungen gelten für Rechtshandlungen des Erben () und für eigenkapitalersetzende Gesellschafterdarlehen (). de.wikipedia.org

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Przeszukaj słownik

niemiecki

ich	erbe
du	erbst
er/sie/es	erbt
wir	erben
ihr	erbt
sie	erben

Tłumaczenia dla hasła „Erbe“ w niemiecko » polski słowniku (Przełącz na polsko » niemiecki)

Ẹrbe¹ <‑s, bez l.mn. > [ˈɛrbə] RZ. r.n.

1. Erbe PR.:

2. Erbe fig (überkommene Tradition):

Ẹrbe² (Ẹrbin) <‑n, ‑n; ‑, ‑nen> [ˈɛrbə] RZ. r.m. (r.ż.) PR.

I . ẹrben [ˈɛrbən] CZ. cz. przech.

1. erben (das Erbe antreten):

2. erben żart. pot. (geschenkt bekommen):

II . ẹrben [ˈɛrbən] CZ. cz. nieprzech. (als Erbe fungieren)

Ẹrbin <‑, ‑nen> [ˈɛrbɪn] RZ. r.ż.

Erbin → Erbe

Zobacz też Erbe , Erbe

Ẹrbe² (Ẹrbin) <‑n, ‑n; ‑, ‑nen> [ˈɛrbə] RZ. r.m. (r.ż.) PR.

Ẹrbe¹ <‑s, bez l.mn. > [ˈɛrbə] RZ. r.n.

1. Erbe PR.:

2. Erbe fig (überkommene Tradition):

Przykładowe zdania ze słowem Erbe

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

Przeszukaj słownik

Przetłumacz "Erbe" w innych językach

Definicje "Erbe" w słownikach niemiecki

Tłumaczenia dla hasła „Erbe“ w niemiecko » polski słowniku (Przełącz na polsko » niemiecki)

Ẹrbe1 <‑s, bez l.mn. > [ˈɛrbə] RZ. r.n.

1. Erbe PR.:

2. Erbe fig (überkommene Tradition):

Ẹrbe2 (Ẹrbin) <‑n, ‑n; ‑, ‑nen> [ˈɛrbə] RZ. r.m. (r.ż.) PR.

I . ẹrben [ˈɛrbən] CZ. cz. przech.

1. erben (das Erbe antreten):

2. erben żart. pot. (geschenkt bekommen):

II . ẹrben [ˈɛrbən] CZ. cz. nieprzech. (als Erbe fungieren)

Ẹrbin <‑, ‑nen> [ˈɛrbɪn] RZ. r.ż.

Erbin → Erbe

Zobacz też Erbe , Erbe

Ẹrbe2 (Ẹrbin) <‑n, ‑n; ‑, ‑nen> [ˈɛrbə] RZ. r.m. (r.ż.) PR.

Ẹrbe1 <‑s, bez l.mn. > [ˈɛrbə] RZ. r.n.

1. Erbe PR.:

2. Erbe fig (überkommene Tradition):

Przykładowe zdania ze słowem Erbe

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

Przeszukaj słownik

Przetłumacz "Erbe" w innych językach

Definicje "Erbe" w słownikach niemiecki

Linki do dodatkowych informacji z zewnątrz

Komentarze i uwagi

Trener słownictwa

Synonyms

Moja historia wyszukiwania

Ẹrbe¹ <‑s, bez l.mn. > [ˈɛrbə] RZ. r.n.

Ẹrbe² (Ẹrbin) <‑n, ‑n; ‑, ‑nen> [ˈɛrbə] RZ. r.m. (r.ż.) PR.

Ẹrbe² (Ẹrbin) <‑n, ‑n; ‑, ‑nen> [ˈɛrbə] RZ. r.m. (r.ż.) PR.

Ẹrbe¹ <‑s, bez l.mn. > [ˈɛrbə] RZ. r.n.