exconcinnare 的动词变位表
Personalformen des Präsensstamms
| exconcinnō |
|---|
| exconcinnās |
| exconcinnat |
| exconcinnāmus |
| exconcinnātis |
| exconcinnant |
| exconcinnem |
|---|
| exconcinnēs |
| exconcinnet |
| exconcinnēmus |
| exconcinnētis |
| exconcinnent |
| exconcinnābam |
|---|
| exconcinnābās |
| exconcinnābat |
| exconcinnābāmus |
| exconcinnābātis |
| exconcinnābant |
| exconcinnārem |
|---|
| exconcinnārēs |
| exconcinnāret |
| exconcinnārēmus |
| exconcinnārētis |
| exconcinnārent |
| exconcinnābō |
|---|
| exconcinnābis |
| exconcinnābit |
| exconcinnābimus |
| exconcinnābitis |
| exconcinnābunt |
| Imperativ I |
|---|
| exconcinnā! |
| exconcinnāte! |
| Imperativ II |
| exconcinnāto! |
| exconcinnāto! |
| exconcinnātōte! |
| exconcinnanto! |
Nominalformen des Präsens- und Partizipialstamms
| Infinitiv Präsens |
|---|
| exconcinnāre |
| Infinitiv Futur |
| exconcinnātūrum/-am/-um esse |
| Partizip Präsens |
|---|
| exconcinnāns, exconcinnantis |
| Partizip Futur |
| exconcinnātūrus/-a/-um |
| exconcinnandī, exconcinnandō, ad exconcinnandum, exconcinnandō |
|---|
| exconcinnātum / exconcinnātū |
|---|
Personalformen des Perfektstamms
| exconcinnāvī |
|---|
| exconcinnāvisti |
| exconcinnāvit |
| exconcinnāvimus |
| exconcinnāvistis |
| exconcinnāvērunt |
| exconcinnāverim |
|---|
| exconcinnāveris |
| exconcinnāverit |
| exconcinnāverimus |
| exconcinnāveritis |
| exconcinnāverint |
| exconcinnāveram |
|---|
| exconcinnāverās |
| exconcinnāverat |
| exconcinnāverāmus |
| exconcinnāverātis |
| exconcinnāverant |
| exconcinnāvissem |
|---|
| exconcinnāvissēs |
| exconcinnāvisset |
| exconcinnāvissēmus |
| exconcinnāvissētis |
| exconcinnāvissent |
| exconcinnāverō |
|---|
| exconcinnāveris |
| exconcinnāverit |
| exconcinnāverimus |
| exconcinnāveritis |
| exconcinnāverint |
Nominalformen des Perfektstamms
| exconcinnāvisse |
|---|
| exconcinnātus/-a/-um |
|---|