cognominare 的动词变位表
Personalformen des Präsensstamms
cognōminō |
---|
cognōminās |
cognōminat |
cognōmināmus |
cognōminātis |
cognōminant |
cognōminem |
---|
cognōminēs |
cognōminet |
cognōminēmus |
cognōminētis |
cognōminent |
cognōminābam |
---|
cognōminābās |
cognōminābat |
cognōminābāmus |
cognōminābātis |
cognōminābant |
cognōminārem |
---|
cognōminārēs |
cognōmināret |
cognōminārēmus |
cognōminārētis |
cognōminārent |
cognōminābō |
---|
cognōminābis |
cognōminābit |
cognōminābimus |
cognōminābitis |
cognōminābunt |
Imperativ I |
---|
cognōminā! |
cognōmināte! |
Imperativ II |
cognōmināto! |
cognōmināto! |
cognōminātōte! |
cognōminanto! |
Nominalformen des Präsens- und Partizipialstamms
Infinitiv Präsens |
---|
cognōmināre |
Infinitiv Futur |
cognōminātūrum/-am/-um esse |
Partizip Präsens |
---|
cognōmināns, cognōminantis |
Partizip Futur |
cognōminātūrus/-a/-um |
cognōminandī, cognōminandō, ad cognōminandum, cognōminandō |
---|
cognōminātum / cognōminātū |
---|
Personalformen des Perfektstamms
cognōmināvī |
---|
cognōmināvisti |
cognōmināvit |
cognōmināvimus |
cognōmināvistis |
cognōmināvērunt |
cognōmināverim |
---|
cognōmināveris |
cognōmināverit |
cognōmināverimus |
cognōmināveritis |
cognōmināverint |
cognōmināveram |
---|
cognōmināverās |
cognōmināverat |
cognōmināverāmus |
cognōmināverātis |
cognōmināverant |
cognōmināvissem |
---|
cognōmināvissēs |
cognōmināvisset |
cognōmināvissēmus |
cognōmināvissētis |
cognōmināvissent |
cognōmināverō |
---|
cognōmināveris |
cognōmināverit |
cognōmināverimus |
cognōmināveritis |
cognōmināverint |
Nominalformen des Perfektstamms
cognōmināvisse |
---|
cognōminātus/-a/-um |
---|